بررسی وضعیت تغذیه و سطح سرمی روی، آهن و مس و ارتباط آنها با برخی شاخصهای رژیمی و آنتروپومتریک در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف: رژیم غذایی و الگوهای مصرف نامطلوب و دریافت نامناسب مواد مغذی در گروه جوانان مانند دانشجویان، می تواند آغازگر بیماریهای مختلفی باشد. با توجه به مطالعات اندک انجام شده در رده سنی جوانان در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تغذیه و سطح سرمی روی، آهن و مس دانشجویان و ارتباطات برخی متغیرهای رژیمی و آنتروپومتریک با مقادیر سرمی این عناصر انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 175 نفر (112 دختر و 63 پسر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز، به صورت داوطلب مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اندازه گیری قد و وزن، میزان مصرف مواد غذایی با استفاده از روشهای یادآمد و بسامد بررسی گردید. اطلاعات حاصل، با استفاده از نرم افزارهای spss و food processor (برای داده های رژیمی) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نمایه توده بدنی (bmi) 13.4% از پسران و 19.3% از دختران، بالاتر از 24.99 بود. میانگین انرژی دریافتی دانشجویان دختر و پسر به ترتیب 662.36±2024.53 و 815.58±2410.93 کیلوکالری بود. 12.5% از دختران و 9.4% پسران، بیشتر از 30% کالری روزانه خود را از چربی تامین می کردند. میانگین دریافتی ویتامین های b12, b6, b2, a، فولاسین، c و مواد معدنی کلسیم، منیزیم و روی در دانشجویان دختر و پسر کمتر از میزان توصیه شده برای این رده سنی بود. میانگین آهن، روی و مس سرم در دختران و پسران، در محدوده استاندارد بود. روی سرم 19.2% از پسران و 21.7% از دختران و آهن سرم 13% از پسران و 14.5% از دختران و مس سرم 10.9% از دختران و 10.1% از پسران کمتر از محدوده طبیعی می باشد. بین bmi و میزان روی سرم در دانشجویان پسر ارتباط معکوسی وجود داشت اما از نظر آماری معنی دار نبود. بین میزان روی سرم و مس سرم و روی رژیمی دانشجویان پسر ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<0.01)؛ در حالی که بین آهن سرم و آهن دریافتی و مس سرم و مس دریافتی در رژیم دانشجویان دختر و پسر ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: از بررسی نتایج مطالعه حاضر مشخص گردید که دریافت درشت مغذی ها در دانشجویان مشکل چندانی ندارد و کمبود عمده در دریافت ریزمغذی هاست و باید مصرف گروههای مهم غذایی مانند لبنیات، سبزی و میوه جات در این گروه از افراد افزایش یابد. با توجه به اهمیت تغذیه مناسب در این رده سنی و اثر آن بر سلامت آینده جامعه، به نظر می رسد باید توجه بیشتری به آموزش و فراهم آوردن امکانات برای عملکرد مناسب تغذیه ای دانشجویان مبذول شود.